LATIN-AMERIKA MED RAPIDO

RAPIDOs bobiler er definitivt klare for eventyr. Konstruksjonskvaliteten og deres pålitelighet er to store fordeler for dem som ønsker en langvarig reise. Beviset er vitnesbyrdet fra et par med RAPIDO-bobilentusiaster, Claude og Françoise, som har kjørt rundt i Latin-Amerika i ett år.

«Å være på ett sted er å eksistere: men å reise, det er å leve»*, det er slik vi har hatt det på daglig basis. Min kone og jeg, som begge har kjørt mye motorsykkel, har i mange år reiste rundt i verden på motorsykkel. VI har besøkt Marokko, Hellas, Jugoslavia, og var alltid ute etter å besøke nye steder, se nye landskaper. Et par år senere fikk vi et barn, en liten jente: Aurélie. Det var ikke så lette å kombinere lidenskapen for motorsykkel og å reise rundt med et lite barn. Så for å overkomme dette logistikkproblemet, satset vi heller på en bobil. Det har nå gått 26 år at vår lidenskap for bobiler har vært i blodet. Etter å ha kjørt en helintegrert RAPIDO 9083 med ALKO-chassis, har vi i dag valgt en halvintegrert RAPIDO 643. Alle feriene våre ble brukt til å utvide horisontene våre: England, Nederland, Polen, Portugal, Italia, Kreta, Albania, Tyrkia … vi har besøkt dem alle om bord i vår RAPIDO.

Europa og de nærmeste landene skjuler derfor ingen hemmeligheter for oss. Etter ca, 40 år med hardt arbeid, var det på tide å tenke litt større. Reiselysten vår hadde ingen grenser, så vi bestemte oss for å utforske den andre siden av Atlanteren med vår RAPIDO. Beslutningen ble tatt, det ble Sør-Amerika i ett års tid. Vi hadde lyst å se og oppleve regionens store åpne områder, livsstil og eksotiske landskaper. Etter å ha lest alt vi kunne av blogger og nettsteder vi fant på Internett, var det på tide å starte forberedelsene. Kryssingen av Atlanteren, utstyret om bord i vår RAPIDO, de elektroniske utstyret, vaksiner, forsikringer, forskjellige dokumenter … vi gikk gjennom alt, og ingenting var overlatt til tilfeldighetene. Mandag 16. november 2015 startet vi reisen vår, Tiden var inne for å forlate vår lille franske kommune Saint-Julien-de-Concelles i regionen Loire-Atlantique. Reisen gikk via Antwerpen for å ta en lastebåt, med hodet i skyene, uten helt å vite hvilke eventyr som ventet oss.

33 dagen of 4 weken, 792 uur om precies te zijn, kwamen we eindelijk aan in Montevideo. Na een zeereis van 12.640 km zijn we maar wat blij om de Amerika's te verkennen. De grote krijtlijnen van ons traject waren al getrokken. Uruguay lieten we al snel achter ons en we trokken richting Argentinië. Vanaf midden januari kregen we heel andere taferelen te zien, Patagonië overdonderde ons met zijn uitgestrekte vlaktes en dan was er Ushuaia gevolgd door bergen en wouden. Daarna trokken we opnieuw noordwaarts door het continent en reden we afwisselend door Chili en Argentinië. De verbluffende landschappen blijven zich dag na dag aaneenrijgen en telkens opnieuw worden we enorm verrast. April, mei, juni en juli staan in het teken van de ontdekking van Bolivië, Peru en Ecuador. 15 oktober 2016 luidt het einde van onze zwerftocht in en we schepen opnieuw in om terug te keren naar Europa. 

Half november zien we, met een raar gevoel, ons kleine huisje in Saint-Julien-de-Concelles terug. We werden tussen twee emoties geslingerd; enerzijds blijdschap om onze familie, vrienden en ... de Franse keuken terug te zien, maar tegelijkertijd ook een zekere melancholie. Vanaf nu zou deze reis namelijk alleen nog een herinnering worden. Talloze ontmoetingen, landschappen, ongebreidelde vrijheid hebben we ervaren en we zouden het zo opnieuw doen. Dankzij onze RAPIDO-camper konden we de beperkingen van het dagelijkse achter ons laten. Een idee van lichtheid waarop we konden konden rekenen op alle wegen die zich voor ons ontvouwden. Regelmatig kunnen we ons avontuur in uitgebreid detail opnieuw beleven via onze blog.

Claude en Françoise JAFFROT, 61 jaar

*Gustave Nadaud